Mijn naam is Tim en ik ben 7 jaar oud. Ik heb vlak voor mijn geboorte een hersenbeschadiging opgelopen, die niet kan genezen. Ik heb daardoor de aandoening cerebrale parese. Dit betekent dat ik steeds stijvere spieren krijg waardoor ik me niet goed kan bewegen. Ook het aansturen van mijn spieren is erg lastig. Mijn spieren luisteren niet. Ik kan daardoor niet kruipen, niet zelfstandig zitten, niet lopen en niet praten. Mijn papa en mama zijn hier best vaak verdrietig over. Ik kan al wel omrollen en zitten als ik goed word ondersteund. Als ik iets wel of niet wil, kan ik dat duidelijk maken. Ook kan ik goed eten en drinken uit een flesje. Ik ben altijd erg vrolijk en enthousiast. En ik kan heerlijk schaterlachen, waardoor ik alle aandacht krijg. Soms ben ik wel eens ondeugend, waar ik dan zelf weer om moet lachen. Ik moet vaak naar het ziekenhuis, al neemt dat de laatste tijd gelukkig af.

Ik train heel erg veel in revalidatiecentrum ‘Basalt’ in Leiden. Hier helpen mensen mij met leren kruipen, leren zitten, leren stapjes zetten in een loopfietsje, leren zelf iets te pakken, leren praten en leren drinken uit een bekertje. Ik doe hier heel erg mijn best. Alle mensen daar zeggen steeds dat ik heel erg hard werk en een sterke wil heb om iets te doen. Papa en mama zijn altijd erg trots op mij.

Ik ga 4 dagen in de week naar school, de mytylschool De Thermiek in Leiden. School vind ik heel erg leuk. Maar kost me ook heel erg veel energie. Auto rijden vind ik erg leuk. Ik kijk dan graag naar buiten. Toch val ik op de terugweg vaak in de taxi in slaap.

Van muziek luisteren kom ik tot rust en vind ik leuk. De Efteling liedjes en Nijntje zijn mijn favoriet. Het muziekboekje en het pianootje zijn mijn lievelingsspeelgoed.  Mijn zusje Willemijn vind ik erg grappig, maar als ze huilt vind ik dat erg spannend. Sinds kort heb ik ook nog een klein broertje, Lennard. Knuffelen met mama vind ik heel erg fijn.

Ik zou graag thuis blijven wonen bij mijn papa en mama, mijn zusje Willemijn en mijn broertje Lennard. Dat kan alleen als ik beneden kan slapen en douchen, omdat ik te zwaar word en mijn papa mij niet meer kan tillen. Daarom hebben mijn papa en mama de garage verbouwd en er een klein stukje aangebouwd. Dat vind ik heel erg lief. Nu de verbouwing klaar is, en ik in mijn nieuwe kamer slaap en douche, hoeft mijn papa mij niet meer zoveel te tillen en is alles gelijkvloers en zonder drempels. Nu kan ik met mijn loopfietsje en de statafel makkelijker met papa of mama mee naar de keuken, want ik vind het leuk om te zien als de kastdeurtjes in de keuken open gaan en er gekookt wordt.

Jos en Monique, vrienden van mijn papa en mama, hebben een crowdfunding georganiseerd. Dat betekent geld inzamelen, zodat de garage verbouwd kon worden.

Met de auto weg gaan vind ik geweldig, omdat ik zelf niet op onderzoek uit kan gaan om de wereld te ontdekken. Samen met mama sport ik bij sportclub Onlyfriends in Utrecht. Dat vind ik erg leuk en geniet ik enorm  van. Ik ben heel erg aan het groeien. Binnenkort krijg ik daarom een nieuwe grotere rolstoel. Ook mijn loophulpmiddel wordt te klein. De rolstoel past dan niet meer in papa’s auto. Ik ben bang dat ik straks niet meer mee kan in de auto. Papa en mama moeten daarom een grotere bus kopen. Een grote bus is heel erg duur. Papa en mama hebben daarom hulp nodig. Ze gaan verder met crowdfunding voor een bus.

Ik hoop dat er veel geld wordt ingezameld zodat papa en mama de bus  kunnen betalen, want ik wil heel graag in de auto overal mee naar toe blijven gaan. Ik zal dan erg blij en trots zijn en heel erg dankbaar voor alle hulp die papa en mama krijgen!


Lees meer:

Kijk meer: