Broertje of zusje voor Tim en Willemijn!

De grote zomer van 2018
Wat hebben we een fantastische zonnige zomer achter de rug. De zomer lijkt wel voorbij gevlogen. Er is bij ons zoveel gebeurd.

Zwanger in het ziekenhuis
Het voelt als oud-nieuws omdat heel veel mensen het al weten, maar toch nog even: Ik ben zwanger! Tim en Willemijn krijgen er een broertje of zusje bij. Hoera! Deze beslissing was niet makkelijk. Kunnen we de zorg aan van nog een kind erbij? En wat als? We hebben er goed over nagedacht. We denken dat het heel mooi voor Tim en Willemijn is en voor ons als gezin. Nu, maar ook voor heel veel later.

Half augustus, op de verjaardag van Tim, ben ik ’s avonds opgenomen voor 8 dagen in het ziekenhuis met bloedverlies. Dat was een erg spannende tijd omdat het kindje nog niet levensvatbaar was. Ik ben pas op 15 december uitgerekend. Het was erg zwaar voor Hein omdat alle zorg rondom de kinderen en het huishouden totaal op zijn schouders neer kwam. Nu ik weer thuis ben, moet ik heel rustig aan doen. Met bedrust is het bloeden gestopt. Het gaat goed met het kindje zeggen de artsen. Ik voel de baby elke dag ook veel bewegen dus dat is een geruststelling. Ik ben blij dat ik weer thuis ben: ik had niet verwacht dat een ruime week afwezigheid zo’n grote impact zou hebben op de kinderen. Die misten hun moeder wel heel erg, ondanks dat Hein elke dag op bezoek kwam en elke dag belden met live beeld zodat we elkaar toch konden zien.

Nu rommel ik wat in huis, maar moet elke dag vele uren op de bank doorbrengen. Koken of vaatwasser leegruimen lukt me niet meer. Ik krijg erg veel harde buiken per dag. Wat dat betreft is deze zwangerschap precies zoals die bij Tim en Willemijn. Ik heb wekelijkse controles in het ziekenhuis. Alles is een opgave, en dat is dan ook de reden waarom de blog zolang op zich heeft laten wachten.

Gelukkig staan er steeds engelen voor de deur: mensen die acuut helpen als ik plotseling naar het ziekenhuis moet, mensen die mij naar het ziekenhuis willen brengen of zomaar langs komen, om te koken of thuis te helpen met de zorg waar nodig is. Hiervoor zijn we heel erg dankbaar. Dat er zoveel mensen met je meeleven en voor je zorgen, dat je er niet alleen voor staat, dat is onbetaalbaar. En het is helaas nodig, want alleen trekken we het niet.

Verjaardag Tim
14 augustus was Tim jarig en is hij 5 jaar geworden. Wat wordt hij al groot. Hij is daardoor leerplichtig geworden. Thuis kwam er visite. Hij begreep wel dat al het bezoek en alle aandacht voor hem was. Maar cadeautjes uitpakken was toch wel erg spannend met al die mensen erbij. Dat deden we in alle rust de volgende dag. Dat er slingers in de kamer hingen, viel hem bij binnenkomst meteen op. Op school heeft Tim getrakteerd met het uitdelen van een fietsbeltoetertje. Voor de juffen was er iets lekkers. Tim kreeg een mooie verjaardagskroon op. Ik geloof dat hij dat wel grappig vond. Waar hij voorgaande jaren niet mee overweg kon, maar voor de eerste keer nu wel: er werd lang-zal-hij-leven gezongen! Hij hoefde er niet om te huilen en vond de liedjes leuk. Knapperd, wat ben je gegroeid!

Ipse de Bruggen
Misschien zit het hele verhaal van zorgaanbieder ‘Ipse de Bruggen’ uit mijn vorige blog nog in je geheugen, namelijk over het per direct stoppen van de zorg en begeleiding van Tim, waardoor hij dus niet meer naar school zou kunnen na de grote vakantie. Hij is nu leerplichtig dus dat zou een hele uitdaging worden om dat te realiseren. Hij kan namelijk niet zomaar in een taxi worden gezet. En zelf Tim naar Leiden brengen, in de klas begeleiden en weer ophalen is onhaalbaar met de 40-urige baan van Hein. Ondanks een groot overleg in juni, waar alle partijen bij aanwezig waren, was er 3 dagen voor het einde van de grote vakantie nog geen uitsluitsel gekomen of Tim’s begeleider weer mee mocht met Tim naar school. Omdat we na veel bellen en mailen nog geen uitsluitsel hadden, besloten we zelf in het belang van Tim: we gaan gewoon door, ondanks de mogelijke consequenties. Tim moet gewoon naar school! Tim gaat nu naar school en hij vindt het fantastisch. Met een glimlach van oor tot oor ging hij hier weg en met diezelfde lach kwam hij ook weer thuis.

Gelukkig hebben we nu binnen Ipse de Bruggen de juiste persoon gevonden die zich wel betrokken voelt bij ons gezin. Met haar hulp gaan we heel langzaam de juiste kant op. Zij ziet wat er nodig is in ons gezin. Maar er zijn nog erg veel hordes te nemen. De weg is nog steeds moeizaam: het kost ons heel veel energie; we moeten er enorm aan trekken om wat voor elkaar te krijgen. Je verwacht van mensen in de zorg dat zij ook zorgvuldig met mensen omgaan, maar in de praktijk blijkt dat niet altijd zo te zijn. Ze hebben vaak andere belangen en het gaat uiteindelijk altijd om geld.

Doorbraak in de tuin
De hele zomer is er hard gewerkt in de tuin. Het pad naar het vlonder is nu zover klaar dat we er met Tim naar toe kunnen rijden. Tijdens de hitte werkte John, Gerlof en Hein met een aangepast rooster: bijvoorbeeld alleen in de schaduw of alleen een paar uur ’s avonds. Door mijn ziekenhuisopname en de grote zorg van Hein thuis, was het niet meer mogelijk elke dag of elke weekend te werken. Er is een grens wat een mens op een dag aan kan.

Hovenier Martijn Kooman maakte op zeer korte termijn ruimte in zijn agenda om tussendoor even belangeloos de zandplaat aan te trillen. Fijn dat Martijn zo snel kon komen. De flinke hoeveelheid zand is vanaf de overkant van de weg naar de achtertuin gereden. We kregen veel hulp van John en Gerlof. John ruimde de hele tuin op en assisteerde bij het bestraten en Gerlof heeft een groot deel van de steiger hersteld.

Hein heide alle hardhouten palen met de hand voor de fundering van de tuinplantenbakken en het toekomstige tuinhuisje. Samen met Gerlof legden ze de tuinpad verder aan. Dit was veel maatwerk met veel hoeken. Hein heeft dit allemaal met de slijptol gedaan en dat ziet er super mooi uit.

De volgende stap is dat we een tuinhuisje gaan bouwen waar het tuinspullen in komen. Dan kan dat uit de werkplaats worden gehaald. Daarna moet de werkplaats (het witte huisje) worden leeg gehaald. Want we kunnen nu niet meer verder met bestraten. Dus we zijn er nog lang niet.

Hor geplaatst door Multimate en Toppoint
In juli heeft de Multimate de grote hor van Toppoint geplaatst in onze schuifpui in de woonkamer. Geweldig dat ze dit voor ons gedaan hebben. De Multimate heeft dit samen met Toppoint gesponsord. We hebben er al erg veel profijt van gehad. Heerlijk dat gedurende al die lange warme dagen de schuifpui open gezet kon worden om het thuis te koelen, zonder dat al de insecten naar binnen kwamen. En de insecten willen we graag buiten houden. Zij gaan namelijk ’s nachts vaak op de bewegingssensor van de schuifdeuren zitten, waardoor deze vaak open en dicht gaan. Je doet dan geen oog dicht. Dank je wel lieve mensen!

Accupack voor deuren
We hebben twee noodstroomvoorzieningen van APC by Schneider Electric gesponsord gekregen. In het geval dat de spanning uitvalt, zorgen deze accu’s ervoor dat de schuifdeuren open gaan en we bij Tim kunnen komen. Nu is het alleen nog zaak dat ze gemonteerd gaan worden op de deuren. Dat is een klus voor als het weer minder mooi weer wordt. Ook heel veel dank hiervoor!

Jumbo sponsoractie
Vorige week is de Jumbo Nieuwkoop Sponsoractie gestart. Bij elke 15 euro aan boodschappen ontvang je gele vouchers die geld waard zijn. Deze vouchers kun je doneren aan een goed doel. Bouwen voor Tim doet ook weer mee. Inmiddels is er al voor meer dan 100 euro gedoneerd. Hier zijn we ontzettend blij mee! Heb jij nog gele vouchers liggen? Doneer je ze aan Bouwen voor Tim? Dank je wel!

Dank je wel voor het medeleven en alle hulp die we nu ontvangen. Het is een zware periode waar we door heen gaan. Voor mij, maar ook door de hoeveelheid zorg die op Hein zijn schouders neerkomt. Maar we doen er alles aan om de zwangerschap zo goed mogelijk te volbrengen.

Dag lieve mensen. Tot de volgende blog. Lieve groeten Jessica