Kerst
Met Kerst waren we met zijn vieren thuis, iets wat vrij zeldzaam is. Er zijn altijd mensen over de vloer, klussers of hulp voor Tim of zomaar aanloop. Daar zijn we heel erg blij mee, maar het is ook fijn om eens een gewoon gezin te zijn. We zijn met Tim en Willemijn naar de Kerstviering in de kerk van Noorden geweest. Vorig jaar was dat nog erg lastig voor Tim en kon hij die hoeveelheid prikkels niet aan: hij moest vaak huilen als er werd gezongen of werd geklapt en ook de hoeveelheid mensen is overweldigend voor hem. Nu ging dat erg goed! Hij heeft geen enkel moment gehuild. Hij zat in zijn rolstoel in het gangpad. Op tweede kerstdag zijn we naar kindje wiegen geweest in de kerk. Hier zat hij zelfs helemaal vooraan in het gangpad. Alle engeltjes, herders en geitjes, ezel en levende geitjes kwamen vaak voorbij gelopen, maar het deed Tim niets. Hij genoot van de liedjes en moest op het eind zelfs lachen. Er werd 3 keer geklapt, daar schrok hij erg van, maar hij hield het droog. Wat knap! Wie had dit een half jaar geleden gedacht? Hij is hierin erg gegroeid. We hebben fijne dagen gehad. Ik hoop dat jij ook een fijne Kerst hebt gehad.
Tim slaapt beneden
Twee weken geleden kwam Mark Pietersen op Tim’s kamer Duettes ophangen. Deze kregen we voor een speciale bouwenvoortim prijs. Leuk dat Mark het zelf kwam plaatsen. Nu wordt het goed donker op Tim’s kamer.
Een paar dagen daarvoor werd zijn aangepaste bed door een bedrijf naar beneden verplaatst. Vanaf dat moment is Tim daar ook gaan slapen. Het voelde voor ons meteen goed. Zijn kamer is mooi aangekleed. De camera en babyfoon werken ook, zodat we hem meteen in de gaten kunnen houden. Het is een opluchting dat hij beneden slaapt omdat Hein hem niet meer helemaal naar boven hoeft te tillen. Daarnaast is het aantal transfer-momenten (momenten waarop hij in- en uit een hulpmiddel wordt gehaald) veel minder geworden. Nu kan ik zelf ook meer doen voor Tim. Hier hebben we de hele verbouwing voor gedaan. Het nieuwe slaapritueel pakt hij goed op: eerst handen wassen in zijn stoel aan de wastafel. Dat vindt hij zo leuk. Daarna tanden poetsen met de elektrische tandenborstel terwijl hij zichzelf nu goed in de verlichte spiegel kan zien. Hij slaapt er, voor zijn doen, goed. Hij is wel vele uren wakker ’s nachts, maar dat was hij boven ook. Ik denk dat hij blij is met zijn kamer. Het is nu zijn plek.
Oprit is klaar
Afgelopen weken is er hard gewerkt om de oprit af te maken. Het was veel last minute werk, maar we hebben inmiddels geleerd dat alles ‘uiteindelijk’ goed komt en daar op moeten vertrouwen. Om de oprit leeg te maken, moesten de nieuwe tegels voor de achtertuin die nog op de oprit lagen naar de achtertuin verplaatst worden. Dat was een tijdje terug al gedaan door Pierre, Gerlof en Hein.
Het is een groot project geworden omdat we betonplaten op de geheide fundering wilden laten rusten, tegen het verzakken. Deze betonplaten van 200 cm bij 65 cm en circa 200 kilo per stuk moesten eerst nog opgehaald worden bij Nico. Hij had ze kosteloos beschikbaar gesteld. Maar zonder aanhanger en zonder BE-rijbewijs wordt dat lastig. Maar veel mensen schoten te hulp: Wout heeft een grote aanhanger die we mochten lenen en hij reed in onze auto. Die dag hielpen Siebe, Gerlof en Lucas mee om zand af te graven en tegels weg te halen.
Omdat we een rolstoeldorpel bij de voordeur hebben, kan er bij harde wind en regen, water naar binnen komen. Hein heeft samen met Gerlof een drain aangelegd direct bij de voordeur tegen het inregenen. Het inregenen hopen we met de drain te vermijden. De drain is gesponsord door ACO.
Gister was de grote oprit-opknappen-dag. Onder leiding van Siebe, en hulp van Jeroen, Wim, Pierre, Anne-Lynise en Lisa is de oprit aangepakt. Eerst zijn de betonplaten op zijn plaatst getild/geschoven. Toen door Hein aan de fundering geboord en met chemische ankers vast gezet.
Daarna helemaal opnieuw bestraat. Het is helemaal klaar! Het ziet er mooi uit! Wat zijn we blij! We hadden niet verwacht dat we het in één dag klaar zouden krijgen. Dank je wel lieve mensen. Nu kunnen we de voordeur gaan gebruiken: gewoon naar binnen rijden met de rolstoel. Geen drempels of trapjes meer. Wat heerlijk!
Opening Tim’s kamer
We zijn nu druk bezig met de voorbereiding van de opening van Tim’s kamer, die volgende week plaats vindt. Alles hiervoor organiseren. We zijn de laatste dingen aan het afronden: lampen en schilderijen ophangen, laatste elektra, details en afwerking. In de laatste afwerking zit stiekem nog heel veel tijd.
Afscheid 2017, welkom 2018
Tim heeft afscheid genomen van de Hoogstraat Revalidatiecentrum in Utrecht. Tim is hier 2 jaar geweest, 3 ochtenden in de week. Hij heeft hier veel geleerd en is erg gegroeid. Het was een zware maar ook fijne tijd. Met heel veel lieve betrokken mensen, die erg enthousiast waren om Tim verder te helpen. We moesten wel even een traantje laten toen we weg gingen.
2018 zal voor ons een hele nieuwe fase worden: Tim slaapt op zijn nieuwe kamer, alle verbouwstress is voorbij. We hoeven niet meer naar het revalidatiecentrum. Nu kunnen we tot rust komen. Na 8 maanden verbouwen en bijna 2 jaar crowdfundering zijn we uitgeput. We merken nu pas hoe moe we zijn. Elke avond van half 7 tot half 10 en in het weekend van 10 tot 5 klussen. Wanneer iedereen na het klussen naar huis ging, was de dag voor ons nog niet klaar: mogelijke sponsors aanschrijven met de vraag om korting, blog schrijven, website bijhouden, persberichten schrijven, klussers werven, klusdagen voorbereiden en de klusdagen zelf de klussers verzorgen. We zeggen wel eens gekscherend dat we een marketingmachine zijn. Als mensen niet weten dat je bestaat en wat je hulpvraag is, kun je ook niet geholpen worden. Nu is het einde echt in zicht. De laatste dingen hebben geen haast meer. Na de opening van Tim’s kamer is de druk eraf. Gelukkig….
Tim gaat sinds afgelopen september naar de mytylschool in Leiden samen met zijn begeleider. De therapieën krijgt hij tijdens schooltijd. Tim zit hier in een klein klasje (nog 6 andere kindjes). We hebben er vertrouwen in dat Tim hier zal gaan groeien. Hij is nu aan het wennen en dat gaat langzaam maar zeker. Tim en Willemijn zullen beter gedijen nu de verbouwstress voorbij is.
Gelukkig nieuwjaar
Dit is de laatste blog van dit jaar. Volgend jaar ben ik er natuurlijk weer. Ik wens iedereen heel veel geluk en gezondheid. Het is zo’n kostbare goed. 7 januari is de opening van Tim’s kamer. We kunnen nooit ‘terug doen’ wat al die mensen voor ons de afgelopen tijd hebben gedaan. Bij de opening van Tim’s kamer kunnen we wel tonen hoe trots we zijn op het mooie resultaat. Dat is onze manier om dank je wel te zeggen.
Tot snel. Lieve groeten Jessica
